- ۰۰/۰۲/۰۳
- ۰ نظر
فرموده اند شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
انگار که امشب برای من شب فهمیدنِ این یک عبارت بود
هر ثانیه صد هزار سال نوری طول میکشد تا برسد به ثانیه ی بعدی... وقتی که قلبت 648 کیلومتر دورتر از خودت بتپد... وقتی چشمهایت زیر یک آسمان دیگر زودتر از خودت به خواب بروند... وقتی غم بپیچد دور نفسهایت و خودت کنار نفس های سنگین خودت نباشی که دست خودت را بگیری و آرامش کنی با امید به اینکه حضورت آرامش است برای کسی که دیگر خود خود توست...
باور کن... شب سختی بود...
دلتنگی ام انگار با دوری فرق داشت
ده درصد وجود دلتنگ بود بقیه ی وجودم داشت از دوری بند بندش از هم باز میشد...
مثل فیلم های ترسناک در تاریکی شب توی تختم هی از درد به خودم میپیچیدم و حتی نمیفهمیدم چِم شده است...
فقط همین را میتوانم بگویم که زودتر فاصله را بکُش...
چون دارد ذره ذره خون مرا در شیشه میکند :)
