انسان.

خندم میگیره از این همه اتفاقات یهویی :))

قشنگ معلومه یکی قصد کشتن منو کرده!!

البته که کور خونده.

بدم میاد که گاهی یادم میره این اطمینان و نفرتو.

و هی احساس ضعف میکنم.

و این بده...

آسیب زننده ست...

سخته کنترلش. نمیدونم چه میشه کرد.

دورم از همه و نیازم به یه کسی که همیشه باشه بیشتر از هر وقتی حس میشه...

خدا...

خدا کجاست؟

مگه خدا همدم تنها ها نیست؟

مگه نباید پیدا شه این جور وقتا که هیچ کس نیست؟

مگه نباید؟...

اگر میخونید دعا کردن رو دریغ نکنید...:)